Impressie Buitenveldert-groepsgesprek op maandag 7 februari 2011 in de 12e Montessorischool aan de AJErnststraat 112 te Amsterdam; aanwezig 9 deelnemers, waarvan 1 nieuweling.

Na de opening om 20 uur vertelt de nieuweling: ‘na een lange zoektocht ben ik nu in deze zelfhelpgroep terecht gekomen: sinds zes maanden kreeg ik therapie voor algemene leefproblemen. Dat is echter gestopt toen bleek dat ik ook een alcohol-problemen heb. Nu vraag ik mij af of ik een verslavingsinstelling moet benaderen of eerst maar eens aanschuiven bij een zelfhelpgroep als deze.’

Hierop volgen enkele reacties, onder meer de regel dat geen advies wordt gegeven. En dat betekent dat een nieuweling altijd van harte welkom is om daarbij zelf te kunnen ervaren of de groep nuttig kan zijn.

Aansluitend wordt het onderwerp voor deze avond bepaald, namelijk: welke ervaring hebben de deelnemers voordat zij aan de groepstafel wekelijks met elkaar samenkomen? Wat hebben zij ervaren aan (voorgaande) professionele hulpverlening? En wat is het nut van een wekelijks samenzijn zoals dat in zelfhelpgroepen plaatsvindt? Kunnen die actie’s, dus professionele hulp en zelfhelp, gelijktijdig worden ondernomen?

Afgesproken wordt dat eenieder zal trachten uit eigen persoonlijke ervaring te vertellen zonder het geven van advies. De sprekers worden aangegeven met cijfers:

– 1. zelf heb ik nooit in een kliniek gezeten – wel geef ik daar nu veel voorlichting – ik vind het daar ook goed gaan en ervaar die klinieken absoluut als zeer positief – in mijn eigen drankperiode ben ik daar ook zeker op gewezen, maar ik dacht dat ik het wel alleen zou redden; daarna kwam ik iemand tegen en die vertelde: ‘ik ging op 7.3.2003 voor ‘t eerst naar de zelfhelpgroep en heb daarna nooit meer gedronken’ – dat heb ik toen ook geprobeerd – en toen kreeg ik rust in m’n kop – zo kreeg ik veel terug en werd sterker, maar ook een dagje ouder – vind het nu fijn om iedere week bij de groep aan te schuiven – soms ook, komt er opeens ‘t duiveltje naar boven, en dan is de groep erg belangrijk – ‘t is een beetje mijn houvast…
– 2. een hele poos terug heb ik naar een videoband gekeken, samen met (1) – ik was helemaal klem komen te zitten – sinds september ga ik nu naar de groep en ben toen ook gestopt met de drank – met de groep ben ik zo weer een week verder – zo gaat ‘t prima – ik voel ook dat ’t zo verder gaat….’
– 3. ik heb hele reizen achter de rug en kreeg tenslotte een opname van 3 dagen in de Brijder-kliniek, inclusief de detox – daarna 2,5 dag groepstherapie en na 3 – 4 weken weer ongeveer 5,5 maand in de kliniek: ik voelde me daar veilig – toen naar huis – na een paar terugvallen en vakantie met m’n dochter, verbrak m’n oudste zoon het contact – later weer opnieuw contact met de kliniek en nu dus begonnen met de Buitenveldert-groep: dat was eerst moeilijk, maar nu wel goed. Met vallen en opstaan red ik het de laatste tijd absoluut.
– 4. nou, ik zal ‘t proberen – ik zie het als een zelfstandig onderwerp: mijn eerst jaren nuchterheid dank ik aan AA – later stapte ik over naar de Buitenveldert-groep – daarna 3 jaar geen groep meer, dat ging niet vanwege mijn werk: nu is de maandag vrij gekomen en zit ik hier weer = ik ervaar dat vanuit de dynamiek van het leven – en ja, wat brengt mij hier nu weer: begin jaren ’90 ging mijn relatie de mist in / gelijktijdig ontstonden familie-problemen: ik ging heel veel ‘gebruiken’. Naar de huisarts gestapt en aansluitend langdurig bij een psychiater – na enige tijd daar gestopt en later weer daar begonnen, tot die therapie stopte vanwege het feit dat de psychiater met pensioen ging – sindsdien aan mijzelf gewerkt maar met drinken niet gestopt – dat lukte pas toen mijn ouders overleden en kennelijk de weg vrij kwam voor de nodige zelf-ontplooing: achteraf lijkt alles logisch, maar op het moment zelf ontbrak het mij natuurlijk aan het nodige zelf-inzicht. Ik kan dat alles nu heel goed inzien en ben blij dat ik uit die destructieve spiraal heb kunnen stappen.
– 5. natuurlijk heb ik myzelf ook afgevraagd waarom en hoe ik met drank in de problemen kwam. Wat de reden was, enz. Kwam zo ook een week in de detox van de Jellinek, voerde daar geen gesprekken – na een maand weer een detox-opname, toen wel met groepsgesprekken – dat voelde goed – ik zocht naar redenen – kwam niet verder dan: het is stom, maar ook gewoon lekker – meer kon de psycholoog ook niet vinden – volgens mij was er ook geen reden – nu hier in de groep, hoor ik tips en besef ik: he, daar kan ik wat mee – en deze groep zorgt ook voor rust plus de gelegenheid om te overdenken en bovendien maakt deze tafel mijn oordeel over mijzelf positief en doet mij geloven dat ik nog een heleboel kan leren! Dus eigenlijk: dat ik nog een toekomst heb….
– 6. toen ik mijn eigen verslaving ontdekte, heb ik met beide handen alle beschikbare hulp aangegrepen: min of meer tegelijk: zowel de AA-contacten, als de kliniek waar ik een veilig heenkomen zocht en vond. Zodra ik weer kon lopen, ging ik naar de groep. En daar ben ik nooit meer mee gestopt. Ik vind het steeds weer sensationeel, spannend en verwarmend. Eigenlijk kan ik hetzelfde zeggen van de kliniek: fantastisch. Ik ontdekte dat er echt leven is na zo’n periode. Ik heb erg veel geleerd en ben daar nog steeds mee bezig: een groot geschenk!
– 7. ik was altijd een beetje door het leven aan het dwalen in een bepaald soort uitgangscircuit – drinken bij het eten – ‘s nachts alleen drinken – niet te hoeven voelen – een vicieuze draaikolk – overspannen ook – toen volgde op een keer de kliniek – zes weken therapie – enorme inzichten ontstonden tav de reden van mijn gebruik – de ingeslepen patronen, het willen pleasen – lief gevonden willen worden – altijd boven de omgeving uit willen steken – mezelf verliezen – niet goed zijn voor mijn omgeving – conclusie: verandering is nodig, dus: niet meer drinken = beter bij jezelf komen + last van je schouders voelen afglijden en energie in de groep en gezin steken = enorme verrijking van het leven ervaren en vervolgens je prettig voelen door niet te drinken + kracht in jezelf ontdekken om te leven en erkennen het niet meer nodig te hebben plus de verbetering voelen van de relatie met de kinderen: nu al, zo kort pas, namelijk sinds vorig jaar december….
8. Vaak is het onderwerp: wat is de oorzaak van de verslaving?? Dat wist ik zelf ook niet – is trouwens een gepasseerd station – nu gaat het erom het proces te onderhouden. Ben zelf ook in de kliniek geweest – was toen anders dan tegenwoordig – eigendunk wordt nu in klinieken onderkent – ik heb later therapeuten geconsulteerd en de groep geeft ook practische tips, bijvoorbeeld ‘refusal in je portemonnée’ en bij veel dorst: veel water drinken + in de groep zie je mensen waar ‘t goed mee gaat!! Let daarop!
9. Ik ben pas 2,5 maand in de groep – heb veel dingen gehoord die mij raken – ben zelf nooit ‘gedetoxed’ – heb mijn hele leven zien afbreken door de drank – het is een wonder dat ik hier nog zit – er is geen weg naar herstel als je nog drinkt – bij mij is het inderdaad: Ik besef dat ik er van af wil en heb nu alle hoop dat het gaat lukken. Dank voor deze avond.

Hierop sluit de gespreksleider de bijeenkomst, geeft gelegenheid tot het geven van een kleine bijdrage in de gemaakte onkosten, wordt gezamenlijk de ruimte weer in orde gebracht, de vuile boel afgewassen, de school afgesloten, de sleutel bij de portier afgegeven en gaat eenieder zijns weegs.
Het is dan 21.30 uur.

——————————————-